ქანდაკებები, რომლებიც უნდა ნახო სანამ ცოცხალი ხარ...

ყველა ქვეყანაში, განსაკუთრებით კი მათ დედაქალაქებში, არის უამრავიბ ღირსშესანიშნაობა, რომლებიც იზიდავენ მილიონობით ტურისტს ყოველწლიურად.  თუმცა მოედნების, ცნობილი შადრევნების, ეკლესია-მონასტრებისა და ციხესემაგრეების გარდა ტურისტებს ასევე იზიდავენ ქანდაკებები, რომლებიც აუცილებელია, ნახო, როდესაც სწუმრობ ამა თუ იმ ქვეყანას.

1.       აღდგომის კუნძული, არის ერთ-ერთი ყველაზე  დაშორებული, დაუსახლებელი კუნძული. იგი ცნობილია გიგანტური ქანდაკებებით, ანდა, როგორც მათ სხვაგვარად უწოდებენ მაოი. რომელიც შესაძლოა შექმნილი ყოფილიყო, როგორც კერპი.

2 .მსოფლიოში სულ რამოდენიმეა ქრისტეს ისეთი ქანდაკება, რომელიც პოპულარობეით კონკურენციას გაუწევდა მაცხოვრის ქანდაკებას რიოში. ქანდაკების შექმნა მიმდინარეობდა 1922-1931 წლებში და დღეს იგი რიოს ერთ-ერთი სიმბოლოა.

3.კოპენჰაგენში ვიზიტი არ ცაითვლება სრულფასოვნად თუ თქვენ არ ნახავთ ,,პატარა ქალთევზას'' ქანდაკებას. რომელიც 1909 წლეს ააგო კარლ იაკობსენმა, ფირმა ,,კარსბერგის'' ფუძემდებლის შვილმა.

4.კლდეში გამოტლილი ბუდას ქანდაკება ლეშანში.(ჩინეთი) მას აქანდაკებდნენ თითქმის ერთი საუკუნე და დაამტავრეს 713 წელს. ქანდაკების შემქმნელები იმედოვნებდნენ, რომ ბუდა დაამშვიდებდა იმ მდინარის, საშიში წყლებს, რომელსაც ის გადაჰყურებს.

5.ჩინგიზ ყაენის ეს ქანდაკება შეუძლებელია შეუმჩნეველი დარჩეს, რადგან ის წარმოუდგენელი სიმაღლიდან გადმოჰყურებს ულან-ბატორის ტურისტულ ცენტსრს მონღოლეთში. მნახველებს საშუალება აქვთ ავიდნენ ცხენის თავზე და დატკბნენ შესანიშნავი ხედით.

 6. დავითის ეს ცნობილი ქანდაკება, რომელიც საუკეთესო პროპორციების სიმბოლოდაა აღიარებული, შექმნილი იყო იმისთვის, რომ მდგარიყო ღია ცის ქვეშ თუმცა 1873 წლიდან მას ინახავენ მუზეუმის კედლებში.

გადაცხოვრება

სახლში მისვლა


,,თუ უკვე ჩამოხვედი გასაღები მეზობელთანაა, გამოართვი და სახლში შედი. მე მალე დავბრუნდები!''

წერილიი? ამხელა გზიდან ცამოსულ ადამინს ბებიჩემმა მხოლოდ წერილი დამიტოვა კარზე აკრული დ ათვითონ სადრაც დაახვია? წარმოუდგენელია!
 ვაკაკუნებ მეზობელთან. კარს არავინ მიღებს. კიდევ ერთხელ ვაკაკუნებ ამჯერად ცოტა ძლიერად. როგორც იქნა! გაბურძგნულ, სათვალებიან კაცს გასაღებს ვთხოვ.
  _ მოიცა შენ ლიზიკოს შვილიშვილი ხარ ბაბუ?
 მეკითხება კაცი და პასუხს არც კი ელოდება ისე მოდის ჩასახუტად. ვცდილობ გავიწიო, მაგარმ უკვე გვიანია. ესღა მაკლდა, ვდგავარ და ვიღაც მოხუცს  ვეხუტები. ნეტა სალი მხედავდეს რას მეტყოდა.
  _ კაშმარ!
 იყვიებდა მთელ ხმაზე.
 ჩემი ჩამოსვლით, სიხარულისგან მეცხრე ცაზე მყოფ მეზობელს, ყალბი, მაგრამ შესახედავდ, მაინც სასიამოვნო ღიმილით ვშორდები და სახლში შევდივარ.

სახლში შესულინ ჩემოდანს ვაგდებ და ირგვლივ ვიხედები...
 _ ნეტა რად უნდა ბებიაჩემს ამხელა ბინა! _ ვფიქრობ ჩემთვის. _ არაუშავს ფეხებს, რომ გაფშეკს მივაყიდი. მაინც მე დამრჩება ყველაფერი.
  სამზარეულოში გავდივარ და თავლები მინათთდება. ბებიაჩემმა ტორტი გამომიცხო?  ნუთუ ჩემთვის?
 _ ღმერთო რა საყვარელია!

 ხელებს ვიბან და ერთ ნაჭრს ვიჭრი, რამოდენიმე ამში პირი სულ მთლად სავსე მაქვს. ვიღებ მეორე ნაჭრს და ჩემი დიეტა მახსენდება. რა იზამ _ ისლამაზე მსხვერპლს მოითხოვს. ტყუილა უწვალია ბებიაჩემს.
  ტელევიზორი ჩავრთე და საავრძელში მოვკალათდი. სულ მალე ბებიაც მოვიდა. მოსვლისთანავე მხოლოდმ ერთხელ გადამკოცნა და ეგრევე ჩემს ოთახში შემატანინა ბარგი. აი რატომ მომწონს ლიზა _ ზედმეტი ფამილარობა არ უყვარს.

ჩემი ოთახი პატარა, მაგარმ კოხტა გამოდგა.  კედელზე უკვე გაყვითლებული, ისე კი ვარდისფერი შპალერია. ფუმფულა საწოლი ფანჯარასთან დგას ახლოს. მაგიდაზე ლარნაკია ნარცისებით,  რა საშინელებაა, ვერ ვიტან ნარცისებს, მემგონი მაგათზე ალერგიაც მაქვს, ზუსტად არ ვიცი დედაჩემს უნდა ვკითხო, ხალიჩა, რომელიც ოთახს სანახევროდ ფარავს საკმაოდ კარგ ფორმაშია, სავარძლებსაც არაუშვას _ მოკლედ ამ მოთახში გავძლებ. ყოველშემთხვევაში სანამ შემს მშობლებს ბრაზი გადაულით. ნეტა კიდე რამდენხანს გაძლებენ უჩემოდ?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
დაელოდე შემდეგ ეპიზოდს გვანცას გადაცხოვრებიდან

გადაცხოვრება

 მატარებელი

 ...ერთ კვირიანი შინაპატიმრობა, ერთ თვე  ჯიბის ფულის გარეშე დატოვება, და კიდევ უამრავი სხვა სახის სასჯელი, რომელსაც მშობები ჩვენს დასასჯელად იყენებენ. ყველაფრის  მიუხედავად, ეს სასჯელები მაინც ერთგვარია, ყოველთვის ერთი და იგივე, თუმცა ჩემმა მშობლებმა გადაწყვიტეს განსხვავებულები ყოფილიყვნენ და სასჯელის სახით ბებიაჩემთან, პროვინციაში მაგზავნიან.
 ზუსტად ახლა, რომცა პარალელურად თქვენ გიყვებით ჩემს ამბავს ვზივარ მატარებელში და ველოდები, როდის ავღმოჩნდები ჯოჯოხეთში.
  მოწყენილმა ტელეფონი მაგიდაზე მივაგდე და ჩემს ჩემოდანს გავხედე. მოულოდნელად ჩემი ბავშვობის ზღაპარი მახსენდება, ჩემოდანზე, რომელსაც თუ დააჯდებოდი გაგაფრენდა იქ სადაც მოისურვებდი.
  _ ნეტა ჩემს ჩემოდანსაც გააჩნდეს ეს ჯადოსნური თვისება!
 ვნატრობ სულელივით და ვცდილობ დავიძინო, საოცრად ბინძურ და მოუხერხებელ მატარებლის კუპეში.
 ,, ღმერთო ჩემო მე მხოლოდ თხუთმეტის ვარ და როგორ მოვახერხე საკუთარი ცხოვრების ასე განადგურება''

  ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------                                                                                                                                                                

დაელოდე შემდეგ  ეპიზოდს გვანცას გადაცხოვრებიდან...

American Horror Story

  ყველასათვის კარგად ნაცნობი, საკაბელო არხ _ FX_ის სერიალი ,,ამერიკული საშინელებათა ისტორია'' უკვე გახდა ბვრისთვის საყვარელი სერიალი და მიუხედავდ იმისა, რომ ეთერში მხოლოდ თორმეტი ეპიზოდი გავიდა სერიალი მაინც დიდი პოპულარობით სარგებლობს მაყურებლებს შორის. გასული წლის 5 ოქტომბერს გამოსული სერიალი, რომელიც მოგვითხრობს სახლზე, რომელიც მისტიკური ენერგეტიკული ველით არ უშვებს მის ტერიტორიაზე გარდაცვლილი ადამინების სულებს, რათა მათ მოიპოვონ საუკუნო სიმშვიდე, წარმატებული გამოდგა და მისი შემქმნელები აპირებენ ზუსტად ერთი წლის შემდეგ, ისევ 5 ოქტომბერს, ეკრანებზე დააბრუნონ სერიალი სერილი მეორე სეზონით და უკვე სრულიად სხვა გმირებით და სხვა მოქმედების ადგილით. პროდიუსერების ცნობით სერიალის ყოველი სეზონი იქნება დამოუკიდებელი წინამორბედებისგან, იდეა უდაოდ საინტერესოა, ,,უჟასტიკების'' და მისტიკის მოყვარულებო ისღა დაგვრჩენია დაველოდოდ სანატრელი ოქტომბრის მოსვლა. მანამდე კი გაგახსენებთ სერიალის პირველ სეზონს და შემოგთავაზებთ ფოტოკრებულს....

,,ფასადები'', ანუ მემგონი მეც გავბედე წერა





 არა, ეს პოსტი მშენებლობას ნამდვილად არ შეეხება, არც სააკაშვილის მიერ მთელი ქვეყნის მაშტაბით ფასადების ჩვენი ბლოგივით აჭრელება უნდა გავიხსენო. უბრალოდ ,,ფასადები''   ჩემი მოთხრობის სათაურია.

თუ კლასელმა ცარიელი ბლოკნოტი გაჩუქათ, არ იცით შიგ რა ჩაწეროთ და მოულოდნელად საინტერესო სიუჟეტი მოგივიდათ თავში, მისი თამამი გადმოცემისგან და ფურცელზე გადატანისგან თავი არ შეიკავოთ! რა იცით, იქნებ თქვენც ჩემსავით მოთხრობა შემოგეწეროთ.

 მინდა მოკლედ შინაარსი მოგიყვეთ. ესე იგი რა ხდება _ ერთ ძლაიან ლამაზ ქუჩაზე, ორი ძალიან უსაქმური მოზადი გადაწყვეტს, ყურადღება არ მიაქციონ იმას, რომ რამოდენიმე საათში ახალი წელი მოვა და სამეზობლო შემოიარონ, ვითომ თავშესაფრისთვის, ფულის შესაგროვებლად.  ასე აღმოჩნდებიან ისინი ლამაზი ფასადების მიღმა, სადაც უბრალო ადამიანების არც თუ ისე ლამაზი ცხოვრება იმალება.

ნაწოარმოებში სამი ქალის ისტორია მოყოლილიი, რომლებმაც დაუშვეს საბედისწერო შეცდომები, რამაც მათი ცხოვრება სრულიად შეცვალა.
 მირანდა _ რომელიც დიდ ქალაქში დარჩა და კარიერა გაიკეთა ნაცვლად იმისა, რომ სოფელში საყვარელ ადამიანთან ერთად ეცხოვრა. შესაბამისაც, მარტო დარჩენილი მთელ დღეებს ბინოკლით მეზობლების თავლთვალში ატარებს.
 ნინა _ გაირიცხა უნივერსიტეტიდან, აუდიტორიაში სექსის გამო. მამამ სახლიდან გააგდო და უსახლკარო ცოლად გაჰყვა საუკეთესო მეგობირის, მთელი ცხოვრების სიყვარულს. საბოლოოდ ისიც მარტო დარჩა და ფასადებს მიღმა იპოვა ,,სიმშვიდე''.
 მაკა _ პროვინციელი გოგონა, რომელმაც მშობლიურ ქალაქში სიმშვიდე დაარღვია თავისი წერილებით, რომელსაც კვირაში ერთხელ ქალაქის ყველა მცხოვრებს კარის ქვეშ უცურებდა. წერილებში კი მოთხორბილი იყო თითოეულის საიდუმლოებები და ცხოვრების პიკანტური დეტალები, რომელიც ყველამ იცოდა, თუმცა ხმამაღლა არავინ საუბრობდა. მაკაც ,,დააღწია'' თავი პროვინციულ ქალაქს და ჟურნალისტის კარიერის გასაკეთებლად დიდ ქალაქში ჩამოვიდა. ასე აღმოჩნდა იგი ფასადებს მიღმა.

კოელიო მართლა კარგი რამეა თუ......?

კოელიოს რამდენიმე წიგნის წაკითხვის შემდეგ ზუსტად ვერ გავერკვიე საკუთარ თავში. გაცჩნდა წინააღმდეგობა _ ის რასაც ეს ხანში შესული ბრაზილიელი წერდა მართლა გულლის სიღრმიდან ნაკარნახევი იყო და კოელიო გენიოსია თუ უბრალოდ ესეც მორიგი სრულებით უინტერესო თანამედროვე მწერალია რომელსაც წარმოდგენა არ აქვს რაზე წერს. როგორც ღმოჩნდა ის სულაც რ ყოფილა ბევრისთვის უინტერესო და აზრი მისი შემოქმედების შესახებ ისევე გაყოპილია საზოგადოებაში როგორც ჩემში. მომისმენია ფრაზა ,, ვგიჟდები მაგ კაცზე ’’ და ისიც უთქვამთ ჩემთვის მე უფრო განათლებული მეგონეო როცა კითხვაზე თუ რაწავიკითხე ბოლოს ვიტყოდი _ ზაჰირი, ალქიმიკოსი და ასე დაუსულებლად. კოელიოდან სხვა რამეზე გადავერთე( მერწმუნეთ ცხოვრებაში სხვა სადარდებელიც მაქვს) და აი ის ისევ…

 მან თავი ისევ გამახსენა როცა ერთ-ერთ წიგნის მაღაზიაში მისი ახლად გადათარგმნილი ნამუშევარი ვიპოვე(არ მიყიდია). და ისევ დამაიმნტერესა მისი წიგნების პოპულარობამ ჩვენს ქვეყანაში. რაღა შორს წავსულიყავი და სამეგობროში გავიკითხე ვინმეს რამე თუ ქონდა წაკითხული ამ კაცისა. თქვენ წარმოიდგინეთ ლეგენდად ქცეულმა ალქიმიკოსმა პოპულარობა დათმო დაპირველ ადგილზე თერთმეტი წუთი გავიდა. ერთმა ისიც მითხრა ჯკარგი წიგნია ბევრი ვიცინეო. ჰო შეიძლება ვირაცისთვის სასაცილოც იყოს ბოზი მარიას გზა. როცა კიდევ ერთმა ნაცნობმა მის წინაშე კოელიოს ხსენებისთანავე პატარა ბლოკნოტი ამოიღო, რომელშიც მწერლის ფრაზები ეწერა მივხვდი რატომ შეძლება ადამიანებს მოსწონდეთ მარტივი ენით დაწერილი, ბანალური, სენტიმენტალური ისტორიები რომელებიც ყოველთვის happy end _ით მთავრდება. 

 ამ ყველაფრის შემდეგ მივხვდი რატომ არ მოსწონს უმეტესობას ზემოდხსენებული მწერლის წიგნები. და მიზეზი დამაბნეველი აღმოჩნდა. საქე პოპულარობაშია. კოელიოს და მისი წიგნების პოპულარობა იმდენად დიდია რომ ჩვენს ქალაქში ყოველმა მესამემ (თუ არა მეორემ) იცის ან სმენია მაინც მის შესახებ. წიგნებიც ყველას წაკითხული აქვს და ეს ყველაფერი იწვევს იმათ გაღიზიანებას ვინც თვლის რომ დაბადებულია იმისათვის რომ იყოს განსხვავებული. კოელიოს ბუმიდან ცოტა ხნის შემდეგ ის ბევრის მიერ გოიმობად ჩაითვალა დაიწყეს საუბარი მისი წიგნების დაბალ მხატვრულ ღირებულებაზე და სათქმელის არააქტუოალუბაზე ( არ შემიძლია ამას ნაწილობრივ მეც არ დავეთთნახმო). ჰოდა მოკლედ რომ ვთქვათ კოელიოსაც ის დაემართა რაც ტიტანიკს, ავატარს და თუნდაც ჯგუფ მგზავრებს ( ეს ქართული ჯგუფია ასეთი) ზედმეტი პოპულარობისგან გოიმობად იქცნენ.

დღეს დავივიბადე!